Medische wereld

De medische sector kent vele toepassingsmogelijkheden voor 3D printen. Met behulp van deze technologie kunnen in het ziekenhuis op locatie zaken als prothesen, hulpstukken, kunstmatige ledematen, braces en zelfs complexe weefsels geprint worden. Bij conventionele technieken moet plastic op maat geschaafd worden, wat veel afval met zich meebrengt. Een 3D printer print een 3D-model van een prothese waardoor dergelijke hulpmiddelen goedkoper en toegankelijker worden voor de patiënt.

Wetenschappers zijn er inmiddels al geslaagd stukjes menselijk weefsel uit te printen met een 3D printer. In de toekomst lonkt het printen van hele organen als ultieme mogelijkheid. In de dagelijkse praktijk maken veel artsen al gebruik van scanners als CT en MRI. Deze scanners produceren een driedimensionale scan die met een 3D printer vervolgens snel tot levensecht model uitgeprint kan worden. Dit verhoogt het inzicht in afzonderlijke lichaamsdelen en bespaart tijd tijdens de operatie van patiënten. Hetzelfde geldt voor tandartsen, die met behulp van een mondscanner en een 3D printer een 3D model van een gebit kunnen uitprinten wat de behandeltijd verkort en de kwaliteit van de behandeling verhoogt.

3D-printing wordt momenteel in de klinische praktijk gebruikt voor implantaten ter ondersteuning van botvorming, tandprothesen, hulpmiddelen als hoortoestellen en lichaamsdelen zoals schedelstukken, kaken en hartkleppen . Door middel van een 3D-scan kan er bepaald worden welke vorm en afmetingen een hulpmiddel of prothese moet hebben. Een 3D-printer kan vervolgens een implantaat of prothese op maat printen. Verwacht wordt dat 3D-printing meer en meer een plaats vindt in de zorg voor patiënten. Het printen van menselijk weefsel, staat nog in de kinderschoenen en kent grote technische uitdagingen. Bij dit zogenoemde bioprinten worden driedimensionale samenstellingen van levende cellen, materialen en groeifactoren door een 3D-printer gemaakt. De meeste ontwikkelingen op het gebied van 3D-bioprinting die tot nog toe beschreven zijn, zijn in vitro (buiten het lichaam) uitgevoerd. De eerste proof of concept studies voor in vivo bioprinting zijn al wel gerapporteerd. Hierbij worden cellen of weefsels direct in of op het lichaam geprint. 3D-bioprinten is een hulpmiddel voor reconstructie en niet het ultieme panacee voor weefseldefecten. Er zal nog veel onderzoek gedaan moeten worden naar tissue engineering en 3D-bioprinten voordat deze technieken daadwerkelijk toegepast kunnen worden in de kliniek.